2 Ekim 2009 Cuma

iki

mesela şimdi yağmur yağıyor olsa. böyle kocaman kocaman gri bulutlu. ama asla kahverengi değil. böyle uçsuz bucaksız gri bir kumsal. ama üzerinde yürümek için değil, soğuk kumlara oturmak için. mayoyla falan da değil. gayet pantolonlu, montlu, uçuşan kaşkollu. sonra böyle gri bir deniz olsa, üzerine düşen damlalar dalgalar arasında kaybolsa.

ve tek başıma olsam. yalnız olmanın da ötesine geçsem, dünyanın o bölümünde bir ben kalsam. kumsalda kapladığım minicik alanda, kafamın üzerinde mor bir daire oluşturan şemsiyemin altında birkaç saat yeter.

istediğim zaman geri dönsem ve herkesi yerli yerinde bulsam. kimse bozulmasa, biraz uzaklaştığım için kimse kırılmasa.

herkesin bir yağmuru olsa. ister içinde şemsiye bulunmayan bir şarkıyla, ister bir film eşliğinde yorgan altında.

olmaz mı? olur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder