bir

mutluluk, mutsuzluktan da gelirmiş bazen. ve tam tersi.
güzelliğin unutulmuş bir çirkinlikten gelmesi gibi.
sayfadan sayfaya sindire sindire yol alırken kitap yere düştü.
alakasız bir yerde gözüme takıldı o yazı.
benyoksamnevar yazıyordu.

hayırdır, dedim içimden. güzel laftır hayırdır, severim kendisini.
hemen ona sordum, kitapları çizittirmeyi ve bazı notlar almayı seven bir familyadanız nasıl olsa.
o da şaşırdı, hiçbir fikri yoktu.

düşündüm.

düşünmek zehirleyendi hep bizi.

ve fark ettim: bazen de panzehir.

yanına @ koyup birkaç meyl denemesi yaptım.
ve 1 dakika geçmeden cevap geldi.

önce beni anlamalısın: benyoksamnevar

cevabı biliyordum.
ne dedim. ne var.