12 Kasım 2009 Perşembe

iki

bence bir süredir, hatta belki de uzunca bir süredir hayatında bir değişiklik olmasını bekliyordu. benim heyecan dediğim şey, belki de hiç heyecanlı olmayan türünden. çünkü tek başına kalıp kafayı dinlemek bile bazen heyecan vericidir.

bu en güzelinden bir değişiklik. rutinden kopmanın ve belirsizliğin getirisi. oldukça korkutucu, bir o kadar da heyecan verici. ne de olsa heyecan dediğimiz şey bir endişe değil midir eninde sonunda? yeni bir işe başlarken yaşanan "tatlı heyecan" aslında korkunun harekete geçirdiği adrenalinden başka nedir ki?

işte o zaman kalbinin gerçekten çarptığını hisseder insan. karşısındaki kocaman bilinmeze sadece bir panik atak uzaklıktadır.

ben bunu, sıradan olandan biraz uzaklaştırdığı için severim. başkaları sevmeyebilir, bilemem. ama o ürkütücü yenilikler, sonucu boşluk olsa bile bir şeyleri harekete geçirir ya, işte ondan vazgeçmek zor. ne de olsa o boşluk da kesin değildir, her şey koca bir bilinmezdir.

ben sevindim açıkçası. bekle o'nu ağva. seni çoktan haketti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder