iki

günlerdir konuşacağız, bir türlü bir araya gelemedik. kısmet, yarın kalabalık ve gürültülü bir ortamda beraberiz. bir askere gönderme bir de neden olduğunu anlamadığım toplaşma. nescafe ikisi bir arada.

bitişler ve başlangıçların çok kendine özgü birer havası var. ikisi de heyecana neden oluyor ama tamamen farklı heyecanlar. ne tuhaftır ki, bugün bir başlangıç için adım attım ama gereken duygu yoktu içimde. sanki olmayacağını, olsa da pek bir şeyin değişmeyeceğini bilir gibi. değişim de zaten ne demekse...

galiba beklentilerimizi ve hayallerimizi belirlememiz gerekiyor bir yerde. çünkü nereye gideceğini bilmiyorsan hiçbir yol aradığın yol değil. kimsenin olmadığı çok uzaklara kaçıp gitse de sıkılır böyle bir insan sanırsam, hiçbir yerde aradığını bulamaz.

yine de beklentiler konusunda ister bilinçli olsun insan, ister cahil, aklını kaybetmemeli hiçbir zaman. sonuçta işin ucunda yaşamak var.